Onze gedachten hebben een directe impact op hoe we ons voelen. Iedere gedachte gaat immers gepaard met een gevoel. En ieder gevoel gaat gepaard met hormonen. Je gedachten hebben dus heel veel invloed op je hormoonhuishouding. Maar wat zijn gedachtes eigenlijk?
Gedachten zijn materie?
Krishnamurti was de eerste Indiase goeroe die in Nederland een enorme aanhang had. Volgens hem zijn gedachten materie. Hoe zou dat kunnen? Dat is moeilijk te bevatten. Maar volgens Einstein zijn energie en materie hetzelfde, alleen met een andere trilling. Al kunnen we de gedachte zelf niet zien, we kunnen direct het gevolg ervan in ons lichaam ervaren. Hormonen zijn stofjes, geen ‘energietjes’. Bovendien zien we datgene wat we denken, weerspiegeld in de buitenwereld. Dat is toch behoorlijk materieel.
Er vindt continu telepathie plaats
Vraag je je eigenlijk wel eens af waar je gedachten vandaan komen? Als je het niet weet, geen paniek. Ook de wetenschap kent het exacte antwoord niet op dit vraagstuk, al kunnen we met behulp van hersenscans uitstekend bepaalde denkgebieden onderscheiden. Maar over de oorsprong en verblijfplaats van gedachten is weinig te vinden. Logisch, want ze zitten niet uitsluitend in ons hoofd. Gedachten zijn beelden met frequenties die doorgaans voortdurend wisselen en die boodschappen uitzenden. Er vindt op het onzichtbare vlak (in de ether) continu telepathie plaats, zij het voornamelijk onbewust. Ons brein is wellicht eerder een zend- en ontvangstation dan slechts de locatie waar onze gedachten verblijven.
Nimmer aflatende ruis
Zoals we denken, zo ervaren we het leven. Onze manier van denken bepaalt hoe we ons voelen (en andersom!), hoe we ons gedragen en zelfs wat we bereiken in ons leven. We kunnen plezier van ons denken hebben, maar we kunnen er ook flink last van hebben. Het denken belemmert ons sowieso in het ervaren wat er is in het moment. Het kwettert er tettert dwars door iedere ervaring heen. Het analyseert, plant, vreest. Het beïnvloedt ons onophoudelijk. We hebben duizenden gedachten, de hele dag door, vaak als een nimmer aflatende ruis op de achtergrond. En zoveel herhaling! Zoveel zinloze angsten en zorgen! Allemaal slecht voor je welzijn, en dus voor je gezondheid.
Het is nooit de gebeurtenis zelf
De meeste gedachten merk je niet eens op; ze komen en gaan. De ene keer helpen ze je vooruit, dan weer brengen ze je in de problemen. Als je ze wil vergeten, komen ze je steeds weer opzoeken; als je ze wil vasthouden, ontglippen ze je. Ze maken je aan het schrikken, soms zelfs aan het huilen; de andere keer toveren ze een glimlach op je gezicht of inspireren ze je. Want het zijn nooit andere personen, situaties of gebeurtenissen die ons blij, boos of bedroefd maken, maar altijd onze gedachten hierover. Waarvan de bron vrijwel altijd in ons verleden ligt. Het denken kent immers uitsluitend wat het al heeft meegemaakt en is er heilig van overtuigd dat het in de toekomst altijd zo moet gaan.
Ons denken is net als dromen
Ons denken wordt maar liefst voor gemiddeld 95% bepaald door ons onderbewuste! Het is daarmee een proces dat, net als onze dromen, bijna geheel zijn eigen gang gaat. Probeer maar eens nergens aan te denken. Of probeer maar eens niet aan een witte olifant te denken. Of probeer je maar eens expres ergens zorgen over te maken. Gaat je niet lukken. Eigenlijk best raar, toch? Wij zijn toch zeker baas in eigen hoofd? Niet echt, blijkbaar.
Tijdig de aard van je gedachten erkennen
Voor het overgrote deel zijn we kennelijk overgeleverd aan de grillen van die wonderbaarlijke wolkachtige dingen die wij gedachten noemen. Is er dan niets wat we kunnen doen? Jawel, we kunnen ons oefenen in het bekijken van die wolken. Zo kunnen we ze leren opmerken en tijdig hun aard herkennen: ze zijn niet echt, niet hetzelfde als de waarheid. We kunnen ze onderzoeken. We kunnen ook besluiten om gedurende een bepaalde periode bewust over een bepaald onderwerp na te denken, wat we gewend zijn te ontlopen. Alles waarbij we zelf aan het roer staan. Het denken is bedoeld als gereedschap, maar het heeft inmiddels ongemerkt de alleenheerschappij opgeëist. Zoals een groot visionair het zei:
“We denken te veel en voelen te weinig.”
-Charlie Chaplin
Het onderbewuste onderzoeken
Het onbewuste speelt zeker een grote rol in ons welbevinden, want je kunt je niet ‘blij denken’ als je onderbewuste nog vol zit met onverwerkte emoties. Het gaat tenslotte om het voelen. Dat is ook waarom affirmaties vaak niet werken. Je bent namelijk niet iets aan het bevestigen maar je probeert jezelf iets wijs te maken. Het onderbewuste trapt daar niet in. Het wil onderzocht en zodoende bewust gemaakt worden. Meditatie heeft mij hierbij enorm geholpen. Ik oefen daarmee het gadeslaan van mijn gedachten en ik ervaar dat ze vanzelf komen en gaan, zolang ik er maar geen aandacht aan besteed.
Gedachten willen aandacht
Want gedachten voeden zich met de energie van je aandacht. Voeden ze zich? Gedachten zijn dan heel misschien materie, maar het zijn toch geen levende wezens? Nou, het lijkt er verdacht veel op. Net als een huisdier of een klein kind, wil de gedachte aandacht. Aandacht is energie. Dat is de enige manier waarop gedachten kunnen kan blijven bestaan. Ze leven van onze kostbare energie!
Je denken niet meer bestrijden
Probeer je ze te onderdrukken, bestrijden of negeren? Dan geef je ze energie en blijven ze bij je. Maken ze je angstig? Dan hebben ze beet. Je gedachten laten zich niet manipuleren, want zij zijn het die jou manipuleren. Je kunt het denken niet bestrijden met zichzelf. Je hoeft het alleen maar niet meer te bestrijden. Dat is het einde van je lijden. En erkennen dat je gevoel uiteindelijk altijd wint van je denken. Omdat ons verstand geen verstand heeft van ons voelen. Het wil slechts de controle behouden. Dat wetende kun je daartegen in opstand komen. En zo je gevoel, je geluk en je gezondheid gaan heroveren, die je onbedoeld hebt opgeofferd aan je gedachten door ze heer en meester te laten zijn over jouw geestelijke en lichamelijke welzijn.